نفت نما: دولت در حالی در سال های گذشته به صورت تجمیعی به اوره سازها ۴۷ همت بدهکار شده است که اگر آن را به قیمت امروز تبدیل کنیم به بالای ۱۰۰ همت خواهد رسید.

نفت نما؛ احمد ادریسی- این روزها اوره سازها وضعیت خوبی ندارند. دولت نه تنها حمایتی از آن ها نمی کند بلکه با دریافتِ بخشی از اوره های تولید شده در پتروشیمی ها به قیمت بسیار پایینِ ۸۰۰ تومان و اخیرا چهار هزار و ۸۰۰ تومان و بدهی حدود ۴۷ همت(۲/۵میلیارد دلار)  به آن ها عملا اوره سازها را در وضعیت بغرنجی قرار داده است.

 

این در حالیست که نقطه سربه سرِ تولید  اوره در شرکت های پتروشیمی مانند پردیس پنج هزار و ۱۵۰ تومان بوده که با خریدِ چهار هزار و ۸۰۰ تومانی محصول توسط جهاد کشاورزی بازهم اختلاف دارد.

 

ظاهرا دولت نه تنها پولی برای پرداختِ بدهیِ ۴۷ همتی خود ندارد بلکه حاضر نیست بدهیِ پتروشیمی ها به دولت را با سوخت و خوراک تهاتر کند.

 

به عبارتی دولت به عنوان بزرگ ترین بدهکارِ شرکت های پتروشیمیِ اوره ساز نه بدهی خود را پرداخت می کند و نه حاضر است هزینه های سوخت و خوراکِ پتروشیمی ها را با بدهی هایش تهاتر کند و این خودخواهیِ دولت دارد تیشه به ریشه تولید به ویژه صنعت اوره می زند.

 

در حال حاضر ۸۰ درصد سهامدارانِ پتروشیمی های اوره ساز صندوق های بازنشستگی و سهام عدالت هستند و این یعنی دولتِ خودخواه موجبِ به مخاطره افتادن سرمایه های بازنشستگان می شود.

 

ایران از لحاظ تولید اوره جزو ۱۰ کشور اول دنیاست و تقریبا چهار درصد تولید این محصول را در جهان در اختیار دارد.

 

به عبارتی ۱۰ درصد تجارت اوره ی دنیا و ۲/۵ درصد مارکت بازار در اختیار صنعت اوره ایران است.

 

دولت در حالی در سال های گذشته به صورت تجمیعی به اوره سازها ۴۷ همت بدهکار شده است که اگر آن را به قیمت امروز تبدیل کنیم به بالای ۱۰۰ همت خواهد رسید.

 

با نگاهی به آشفته بازاری که دولت ایجاد کرده است می توان گفت زنگ خطر برای اوره سازها به صدا درآمده است.

 

پرداخت نشدن بدهی دولت به اوره سازها، افزایش هزینه های پتروشیمی های اوره ساز به قیمت پنج هزار و ۱۵۰ تومان و فروش اوره به بازار داخل به قیمت چهار هزار و ۸۰۰ تومان، دریافت مالیات های سنگین از شرکت های پتروشیمی اوره ساز به دلیل خام تلقی کردنِ این محصول علی رغم این که اوره در اواخر زنجیره قرار دارد و دیگر مشکلات موجب شده تا شرکت های پتروشیمی نتوانند طرح های توسعه ای خود را انجام داده و همین موضوع در آینده ای نه چندان دور آنان را با مشکلات تولید مواجه خواهد کرد.

 

دولت باید چاره ای اصولی و منطقی برای برون رفت از این مشکل اندیشیده و دست از خودخواهی بردارد. تداوم چنین روندی قطعا تیشه به ریشه تولید زده و شرکت های اوره سازی مانند پردیس را که در سال مالی گذشته به عنوان ارزآورترین شرکت پتروشیمی ایران بر اساس آمار رسمی گمرک جمهوری اسلامی شناخته شده اند را با مشکل مواجه خواهد کرد.

 

گفته می شود پتروشیمی پردیس به تنهایی ۲۷ همت(۱/۱ میلیارد دلار)از دولت طلب دارد و به دلیل مشکلاتی که به سبب افزایش قیمت سوخت و خوراک از یک سو و افزایش هزینه هایی مانند تعمیرات دستگاه های مستهلک، نیروی انسانی و … از سوی دیگر ایجاد شده است، این شرکت برای اجرای طرح های مهمِ توسعه ای از جمله طرح همت با مشکل مواجه است.

 

قطعا اگر دولت چاره اندیشی نکند پتروشیمی های بزرگ و مهمی مانند پردیس در سال های پیش رو از رقابت های جهانی عقب افتاده و ایران بازار پرسودِ اوره در دنیا را از دست خواهد داد.

 

وقت تنگ است. اگر دولت اقدامی عاجل نکند قطعا مرگ تولید را شاهد خواهیم بود.