به گزارش نفت نما، بر اساس داده‌های منتشرشده در سامانه کدال، میانگین تولید روزانه پتروشیمی پردیس در پنج‌ماهه منتهی به ۳۱ تیر ۱۴۰۴ به بیش از ۱۷ هزار تن رسیده است.
این در حالی است که در مدت مشابه سال گذشته این رقم حدود ۱۶ هزار تن بوده است. به عبارت دیگر، علی رغم افزایش توقف‌های تولید در سال جاری، میانگین روزانه تولید پردیس حدود هزار تن هم بیشتر شده است که نشانه‌ای واضح از ارتقای بهره‌وری در روزهای عملیاتی پردیس است.
روایت برخی رسانه‌ها با اتکا به اعداد خام
در مقابل این داده‌ها، برخی رسانه‌ها در روزهای اخیر با تیترهایی مانند “کاهش ۷ درصدی تولید در آغاز مدیریت جدید” بر کاهش مجموع تولید پنج‌ماهه اخیر تأکید کرده‌اند. این رسانه‌ها به آمار کل تولید پردیس در بازه اسفند ۱۴۰۳ تا تیر ۱۴۰۴ اشاره می‌کنند که معادل ۲ میلیون و ۱۴۸ هزار تن بوده است؛ در حالی که در مدت مشابه سال گذشته عددی نزدیک به ۲ میلیون و ۳۱۶ هزار تن به ثبت رسیده بود. اختلافی در حدود ۷.۳ درصدی که از نگاه آنها نشانه «افت عملکرد» تلقی شده است.
توقف‌های دوبرابری؛ متغیر حذف‌شده از تحلیل
اما این مقایسه خام، یک متغیر کلیدی را نادیده می‌گیرد و آن اینکه در پنج‌ماهه امسال، پردیس با توقف‌های تولیدی بیش از دو برابر مدت مشابه سال گذشته مواجه بوده است .
۱. توقف‌ها ناشی از قطعی گاز در زمستان
۲. توقف استراتژیک در جنگ ۱۲ روزه
۳. توقف به دلیل تعمیرات اساسی برنامه‌ریزی‌شده
در نتیجه، مقایسه صرف حجم کل تولید بدون لحاظ این توقف‌ها، تصویری دقیق از وضعیت واقعی را ارائه نمی‌دهد.
شاخص واقعی؛ میانگین تولید روزانه است
بر اساس همین داده‌ها، در شرایطی که توقف‌ها افزایش دو برابری داشته است،اما میانگین تولید روزانه از ۱۶ هزار تن در سال گذشته به ۱۷ هزار تن در سال جاری رسیده است. این افزایش در بهره‌وری به معنای آن است که پردیس در روزهای عملیاتی، راندمان بالاتری نسبت به سال قبل داشته است. به بیان دیگر، اگر شرایط توقف تولید مشابه دوره تصدی گری میری لواسانی می بود، مجموع تولید پردیس نیز در سطوح بالاتری حتی از سال های اوج قرار می‌گرفت.
بطور کلی هنر مدیریت در صنایع فرایندی، یقینا حفظ و ارتقای تولید در شرایط بحرانی است. داده‌های پنج‌ماهه اخیر نشان می‌دهد که مدیریت جدید پردیس توانسته علی‌رغم فشارهای ناشی از توقف‌های طولانی، میانگین روزانه تولید خود را افزایش دهد. این موضوع گواهی بر مدیریت منابع و بهینه‌سازی خطوط تولید است. در چنین شرایطی، روایت رسانه‌هایی که صرفاً بر کاهش تولید کل تأکید دارند، بیش از آنکه تحلیلی کارشناسی باشد، برداشت ناقص و در برخی موارد هدفمند از داده‌هاست.
با توجه به ثبت میانگین روزانه ۱۷ هزار تن در شرایطی دشوار، می‌توان پیش‌بینی کرد که در صورت ثبات شرایط بیرونی به‌ویژه تأمین پایدار گاز، پردیس قادر خواهد بود به سطوح بالاتری از تولیدات قبلی خود نیز برسد. بنابراین، برخلاف تصویرسازی برخی رسانه‌ها، داده‌های رسمی نشان می‌دهد مسیر تولید در پردیس در دوره جدید مدیریت نه‌تنها نزولی نبوده بلکه در شاخص‌های واقعی بهبود نیز یافته است.
