نفت نما: پیش از این، همه سکوها در خشکی ساخته و توسط بارج به موقعیت نصب، حمل می‌شدند اما این بار، متخصصان، یک سکوی زنده (سکویی که از آن بهره‌برداری می‌شود) را از حالت بهره‌برداری خارج و وارد فرایند قبل از راه‌اندازی کردند.

نفت نما- میدان گازی مشترک پارس جنوبی که در خلیج فارس و در آب‌های سرزمینی ایران و قطر واقع شده‌است، بزرگ‌ترین میدان گازی جهان است که هفت درصد از ذخایر گاز دنیا و ۵۰ درصد از ذخایر گاز ایران را در بر گرفته است و ۷۰ درصد از گاز تولیدی کشور در این میدان تولید می‌شود.

 

یک‌سوم میدان پارس جنوبی در اختیار ایران است و دو سوم آن در جغرافیای کشور قطر قرار دارد. هرچند ایران از نظر مساحت، میزان کمتری از میدان را در اختیار دارد، اما از نظر میزان تولید لحظه‌ای از قطر پیشی گرفته است. قطر بهره‌برداری از این میدان را بسیار زودتر از ایران آغاز کرده و به همین دلیل در تولید انباشته و کل از کشور ما جلوتر است.

 

طرح توسعه فاز ۱۱ میدان پارس جنوبی از سال ۱۳۷۹ رقم خورد، اما تا سال‌ها بعد به دلیل بدعهدی‌های شرکت‌های خارجی در زمینه مشارکت در این طرح، مسیری پرفراز و نشیب را تا رسیدن به بهره‌برداری طی کرد.

 

نصب یک سکو در موقعیتی که چاه‌های زنده (چاه‌های در حال بهره‌برداری) در آن وجود دارد، نیازمند مهندسی بسیار دقیق است که به دست متخصصان ایرانی انجام شد.

 

پیش از این، همه سکوها در خشکی ساخته و توسط بارج به موقعیت نصب، حمل می‌شدند اما این بار، متخصصان، یک سکوی زنده (سکویی که از آن بهره‌برداری می‌شود) را از حالت بهره‌برداری خارج و وارد فرایند قبل از راه‌اندازی کردند.

 

غیر از حفاری‌های لازم برای طرح توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی و انتقال سکوی ۱۲ سی به دست متخصصان شرکت‌های ایرانی، همه ۳۸ سکوی پارس جنوبی توسط شرکت‌های ایرانی راه‌اندازی شده است.

 

در سال گذشته، با تولید روزانه ۷۰۵ میلیون متر مکعب، رکورد تولید گاز از این میدان زده شد که قرار است با طرح‌های توسعه‌ در فاز ۱۱ و خط ۱۶ این عدد افزایش یابد.