خطوط لوله؛ راهی برای بهینه سازی سوخت

نفت نما؛ احمد ادریسی- وضعیت سوخت کشور در شرایط مناسبی قرار ندارد. این که هر چند سال یکبار برای کنترل مصرف تاکید بر استفاده از کارت سوخت شخصی کنیم و پس از تغییر دولت و با تغییرِ مدیران، کارت سوخت به فراموشی سپرده شود، ضمن هدردادن منابع هنگفت مالی نتیجه مطلوب را به همراه ندارد.

درخصوص گران کردن سوخت هم باید گفت اگرچه می بایست بر اساس قیمت تمام شده هزینه های تولید، افزایش قیمت ها هم اعمال شود اما این مورد هم  نمی تواند مانع از کاهش مصرف شود زیرا پس از مدتی باز هم به نقطه اول برمی گردیم.

بنابراین بهترین راه مقابله با ناترازی بنزین، گازوییل و گاز مایع و برون رفت از شرایطی که هم اکنون کشور در آن قرار دارد حرکت به سمت بهینه سازی مصرف بوده که یکی از مهم ترینِ آن استفاده از خطوط لوله برای انتقال فرآورده های نفتی به ویژه سوخت است.

به نظر می رسد وزارت نفت می بایست بخش قابل توجهی از درآمد حاصل از فروش محصولات نفتی به ویژه سوخت از بنزین گرفته تا گازوییل، نفت گاز، گاز مایع و دیگر مشتقات نفتی را صرفِ ارتقای خطوط لوله کند تا از این طریق بتواند هزینه های خود برای انتقال سوخت به مراکز هدف را کاهش دهد.

بدیهی است توسعه خطوط انتقال ضمن این که موجب کاهش هزینه ها برای جابجایی سوخت می شود، باعث کاهش آسیب به محیط زیست، کاهش صدمات و تلفات جاده ای و ریلی، صرفه جویی در وقت و بسیاری مزایای دیگر شده که قطعا بهینه سازی مصرف را نیز به همراه خواهد داشت.

بنابراین شایسته است دولت برای صرفه جویی در مصرف سوخت و حرکت به سمت مصرف بهینه به جای اجرای سیاست های مقطعی به توسعه زیرساخت ها اهمیت بدهد تا قصه پرغصه سوخت و پیامدهای آن بر کشور هرازچندگاهی تکرار نشود.

البته توسعه خطوط انتقال یکی از راه های بهینه سازی مصرف سوخت بوده که در کنار سایر برنامه ها مانند صرفه جویی در مصرف، نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی درون و برون شهری، ارتقاء کیفیت خودروهای داخلی، نوسازی شبکه های سوخت رسانی و موارد دیگر می تواند کشور را از شرایط کنونی خارج کند.