به گزارش نفت نما بهنقل از وزارت نفت، شهراد کوکبی با اشاره به نشست تخصصی «بررسی الزامات کاهش انتشار کربن سازمان بینالمللی دریانوردی» که در وزارت نفت برگزار شد، اعلام کرد: این گردهمایی را باید نخستین اقدام رسمی و مستند وزارت نفت برای ورود عملی به عرصه کربنزدایی در حملونقل دریایی دانست؛ اقدامی که نقطه شروع تعریف پروژههای فناورانه مبتنی بر ظرفیتهای علمی کشور است.
وی یادآور شد: تاکید معاون وزیر نفت، بر پیوند توسعه تجارت بینالمللی با رعایت استانداردهای روز حملونقل دریایی نشان میدهد موضوع کربنزدایی، تنها یک بحث فنی نیست، بلکه مسیری راهبردی برای تعیین ساختار آینده ناوگان، نوع سوخت، جایگاه ایران در بازار و مسیر توسعه فناوری است.
کوکبی اظهار داشت: تحلیل سخنان سید احسان تقوینژاد، مدیرکل امور اوپک، مجامع و سازمانهای بینالمللی وزارت نفت، روشن میکند که اگرچه کنوانسیون تغییرات اقلیمی اهداف کلی را در حوزه کاهش انتشار ترسیم کرده، اجرای الزامات مشخص اغلب از مسیر نهادهایی تخصصی همچون سازمان بینالمللی دریانوردی (IMO) در بخش دریایی و ایکائو (ICAO) در حوزه هوانوردی پیش میرود.
دبیر انجمن مهندسی دریایی ایران گفت: با توجه به سختگیرانه بودن و زودهنگام اعمال این استانداردها، منافع کشورهای نفتمحور بیش از همه تحتتاثیر قرار میگیرد.
وی با تاکید بر اینکه این مقررات، هم تهدیدی برای اقتصاد و ناوگان ایران محسوب میشودد و هم فرصتی برای بازطراحی اصولی حملونقل دریایی و ارتقای موقعیت کشور در زنجیره ارزش جهانی، خاطرنشان کرد: میتوان از این بستر برای گسترش داوطلبانه زیرساختها و فناوریهای پاک در صنایع دیگر و تقویت توان ایران جهت حضور در بازارهای نوظهور کربن استفاده کرد.
لزوم ایجاد برنامه مستقل کربنزدایی دریایی
کوکبی با اشاره به افزایش فشار جهانی مقررات کاهش کربن بر اقتصادهای نفتمحور و اثرات مستقیم آن بر ناوگان و اقتصاد دریایی ایران گفت: طراحی و اجرای یک «برنامه مستقل کربنزدایی دریایی» مبتنی بر ظرفیتهای ملی و موقعیت ژئوپلیتیکی کشور، ضرورتی جدی است. او خاطرنشان کرد: این برنامه فقط در صورتی اثربخش و کارآمد خواهد بود که فراگیر و کلنگر بوده و همه عوامل اثرگذار بر موفقیت را دربرگیرد؛ در غیر این صورت، به اقدامی صوری تقلیل یافته و منافع ملی تأمین نخواهد شد.
به اعتقاد وی، این طرح که شاید ابتدا بلندپروازانه به نظر برسد، درست در امتداد سیاستگذاریهای رهبر معظم انقلاب و افق ۵۰ ساله تبدیل ایران به یکی از قطبهای علمی و فناورانه جهان قابل تبیین است؛ هدفی که ملت ایران استعداد و توان دستیابی به آن را در طول تاریخ و بهویژه در وقایعی مانند جنگ ۱۲روزه، به اثبات رساندهاند.